[Deyim] – Bir işde önemsiz bir yanı öne . çıkararak, önce kaybedilen önemli bir İşi, yanı unutmaya gayret etmek, böylece kendini avutmaya çalışmak.

[Deyim] – Güçlü ve hatırlı bir kimseyi bir nedenle gücendirmek, kırmak. Çok saygın bir kimseyi gereksiz söz davranışlarla gücendirmek.

[Deyim] – Adı olduğu hâlde kendisi bir türlü bilinemeyen, ele geçirilemeyen.

[Deyim] – Yapılmakta olan işin en hassas yeri. Can alıcı yer.

[Deyim] – Konu ile ilgili çalışmayı yapan, uğraş veren bizleriz. Konunun sonuçlarından, getirdiklerinden yararlanan başkaları oldu.

[Deyim] – Zengin kimselerin her şeyi olduğu için fakirlerin hâlinden pek anlamazlar, onların hâllerini bilemezler.

[Deyim] – Hal’edilmesi gerekli konu üzerinde durmak, meşgul olmak. Sorunu çözmek için çabada bulunmak.

[Deyim] – Hiç mi hiç, azıcık.

[Deyim] – Bir şeyin insanın aklına takılıp, onu sık sık o konu hakkında düşünmeye sevk etmesi, düşündürmesi. Aklına devamlı gelerek kişiyi düşündürmek, meşgul etmek, kafasını yormak.

[Deyim] – Bir iş yapıyor görünmek. İşi yapmadığı hâlde yarım yamalak yaparak yapıyor görüntüsü vermek. {